حرکت دادن پاها و راه رفتن حالت ناخوشایندی که در سندرم پاهای بی‌قرار رخ می‌دهد را کاهش می‌دهد. همچنین ماساژ ماهیچه‌های پا، بویژه قبل از خواب، علاوه بر این که علائم سندرم را کم می‌کند، خواب راحت‌تری نیز برای بیماران در پی خواهد داشت.
از نظر برخی محققان، استرس و اضطراب یکی از عوامل مستعدکننده شروع سندرم پاهای بی‌قرار به شمار می‌رود. بنابراین، استفاده از داروها و درمان‌های آرامبخش که اضطراب و استرس را کم می‌کند، علائم بیماری را نیز کاهش می‌دهد. عمیق نفس کشیدن از دیگر راه‌های کاهش استرس است؛ بنابراین پزشکان توصیه می‌کنند افراد مبتلا به سندرم پاهای بی‌قرار با تنفس آهسته و عمیق به همراه گوش کردن موسیقی آرام قبل از خواب خواب راحت‌تری را تجربه کنند. (جام جم سرا/منابع: ninds.nih.gov+medicinenet.com/ترجمه: ندا اظهری/سیب، ضمیمه سه شنبه روزنامه جام جم)
انجام ورزش منظم در طول روز خواب بهتری در طول شب برای مبتلایان به سندرم پاهای بی‌قرار به همراه دارد. پیاده روی، دویدن آهسته، وزنه‌برداری و کار با وزنه و هرگونه ورزشی ممکن است علائم بیماری را بهبود ببخشد. در واقع، ورزش کردن حرکات ناخودآگاه پا را کاهش می‌دهد و باعث می‌شود بیمار شب‌ها خواب راحت‌تری داشته باشد. ثابت نشستن روی صندلی اتوبوس یا تماشای تلویزیون علائم سندرم پاهای بی‌قرار را تشدید می‌کند؛ بنابراین انجام کارهای ذهنی که حواس بیمار را پرت کند مانند حل جدول، کتاب خواندن یا انجام بازی رایانه‌ای ممکن است علائم را کاهش دهد.