بیماران دیابتی کمتر در معرض ابتلا به بیماری های قلبی قرار میگیرند

تحقیقات جدید حاکی از آن است که حفظ میزان قند خون بیماران دیابتی در حد افراد عادی، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را در آنها کاهش می‌دهد.

   بر اساس یک تحقیق جدید، کنترل بیشتر بر میزان قند خون در مبتلایان به بیماری دیابت، می تواند احتمال بروز مشکلات قلبی را در آنها کاهش دهد. میزان گلوکز خون در افرادی که مبتلا به دیابت نوع دوم هستند، با وجود داروهایی که به آنها تجویز می شود، بالاتر از حد معمول و متوسط است. محققان دانشگاه کمبریج در مطالعه ای که بر روی 33 هزار بیمار انجام شد، پی بردند که نزدیک کردن سطح گلوکز خون این بیماران به آنچه که در افراد سالم دیده می شود، می تواند تا 17 درصد احتمال حمله قلبی را در آنان کاهش دهد. اما مسئولان موسسه خیریه دیابت بریتانیا هشدار داده اند اقداماتی که محققان دانشگاه کمبریج در مقاله خود در ژورنال پزشکی "لنست" به آن اشاره کرده اند، برای همه بیماران مناسب نیست. پایین آوردن بیش از حد سطح گلوکز خون در بیماران سالخورده و ضعیفی که به دیابت مبتلا هستند، می تواند موجب سرگیجه شود، و حتی در موارد وخیم تر به بیهوشی آنها منجر شود. با توجه به اینکه متخصصان هنوز در مورد کنترل شدیدتر میزان قند خون در بیماران دیابتی به نظر واحدی نرسیده اند، اعضای تیم تحقیقاتی دانشگاه کمبریج تصمیم گرفتند نتایج بدست آمده بر پنج پروژه را که به شکل خاص در همین زمینه انجام شده بود، مرور کنند. در حال حاضر به بیش از دو و نیم میلیون نفر بیمار مبتلا به دیابت در بریتانیا توصیه می شود که میزان قند خون خود را در حدود 7 درصد نگاه دارند. با این حال این تحقیق نشان می دهد بیمارانی که سطح قند خونشان را بین 4 تا 5 درصد حفظ می کنند (یعنی چیزی نزدیک به سطح قند خون افراد عادی)، در وضعیت بهتری نسبت به سایر بیماران دیابتی قرار دارند. تنظیم قند خون در حد متوسط 6/6 درصد در بیماران دیابتی، علاوه بر آنکه از میزان حملات قلبی می کاهد، موجب کاهش 15 درصدی بیماری های قلبی هم در آنها می شود. مطالعات پیشین جامع نبودند و باعث می شد که بیماران و پزشکان آنها در مورد فایده بخش بودن کاهش قند خون شک و شبهه هایی داشته باشند. با وجود اینکه هنوز نیاز به انجام تحقیقات بیشتری در این زمینه است، یافته های ما موید اهمیت بهبود میزان قند خون است. هرچند به این منظور علاوه بر تجویز دارو، باید در شیوه زندگی بیماران هم تغییراتی ایجاد کرد. محققان می گویند نتایج بدست آمده حاکی از آن است که از هر 200 نفری که در یک دوره پنج ساله تحت درمان قرار می گیرند، 3 نفر آنها دچار حملات قلبی نمی شوند. دکتر "کاسیک ری"، رییس این تیم تحقیقاتی می گوید: "مطالعات پیشین جامع نبودند، و باعث می شد که بیماران و پزشکان آنها در مورد فایده بخش بودن کاهش قند خون شک و شبهه هایی داشته باشند. با وجود اینکه هنوز نیاز به انجام تحقیقات بیشتری در این زمینه است، یافته های ما موید اهمیت بهبود میزان قند خون است. هرچند به این منظور علاوه بر تجویز دارو، باید در شیوه زندگی بیماران هم تغییراتی ایجاد کرد". اما دکتر "ویکتوریا کینگ" از موسسه خیریه دیابت بریتانیا در مورد نامناسب بودن این شیوه برای بعضی از بیماران دیابتی هشدار داده است: "موسسه دیابت بریتانیا به بیماران توصیه می کند که سطح گلوکز خونشان را در حدودی حفظ کنند که پزشک متخصص شان به آنها توصیه کرده است". به گفته دکتر کینگ، این موضوع در دراز مدت، احتمال بروز مشکلاتی نظیر بیماری های قلبی، کلیوی، و سکته را کاهش می دهد و در کوتاه مدت نیز می تواند بروز هیپوگلیسمی (پایین بودن بیش از حد قند خون) را کاهش ده

اصلی ترین مواد غذایی موثر در بهبود حافظه

مطالعه‌ای تازه در آمریکا حاکیست که مصرف غذاهای چرب می تواند به تقویت حافظه کمک کند. تیمی از محققان دانشگاه ایالتی کالیفرنیا در اِرواین کشف کرده است که اسیدهای اولیک موجود در چربی، در معده تبدیل به یک عامل تقویت کننده حافظه می شود.

  آنها امیدوارند که این یافته که نتایج آن در نشریه "اقدامات آکادمی ملی علوم" چاپ شده است بتواند به کشف راهی تازه برای رفع مشکلات مربوط به حافظه منجر شود. هم اکنون آزمایش داروهایی که رفتار این ترکیب را به نمایش می گذارد برای کنترل چربی خطرناک تریگلیسیرید در جریان است. شواهد نشان می دهد که میزان بالای اولیوتنالامید یا "OEA" می تواند اشتها را کم کند، به کم شدن وزن منجر شود و کلسترول خون را همراه با میزان تریگلیسیرید پایین آورد، که آن را به گزینه ای جذاب به عنوان یک قرص رژیمی بدل می کند. دکتر دانیل پیوملی و تیم او کشف کردند که "او ای اِی" همچنین با فعال کردن علائم تقویت کننده حافظه در بخش آمیگدالا - بخشی از مغز که به تشکیل خاطرات از حوادث عاطفی مربوط می شود - باعث می شود خاطرات در مغز ذخیره شوند. وقتی آنها این ماده را به موش ها دادند، قدرت حافظه آنها را در دو آزمایش مختلف بهبود بخشید - دویدن در یک هزارتو و پرهیز از یک تجربه بد. و هنگامی که آنها "او ای اِی" را با کمک یک دارو مسدود کردند، عملکرد آنها در این آزمایش‌ها ضعیف تر شد. دکتر پیوملی گفت که یک توضیح تکاملی برای این نقش "او ای اِی" وجود دارد.
وی گفت: "به نظر می رسد که او ای اِی با کمک به پستانداران برای به یاد آوردن اینکه کجا و چه زمانی یک غذای چرب خورده اند، یک ابزار مهم تکاملی برای انسان های اولیه و سایر حیوانات بوده است." وی افزود: "به یاد آوردن محل و شرایط حاکم بر مصرف غذای چرب احتمالا یک مکانیسم مهم برای بقای انسان‌های اولیه بوده است."
اما وی گفت که این ممکن است همیشه مفید نباشد. درحالی که او ای اِی به حس سیری پس از مصرف غذا کمک می کند، اما می تواند باعث عادت به خوردن غذاهای چرب شود و به چاقی مفرط منجر شود. ربکا وود مدیر "ای آر تی" (Alzheimer's Research Trust) گفت: "این تحقیقی جالب است و درک ما را از تاثیری که رژیم غذایی می تواند بر فعالیت مغز داشته باشد افزایش می دهد. "وی افزود: "درحالی که این مطالعه حاکیست که غذاهای چرب می تواند به تشکیل خاطرات بلند مدت کمک کند، یک رژیم متوازن سالم هنوز بهترین اندرز برای کاهش خطر ضعف قوای مغزی است."