ما برای اعتماد به یکدیگر به خوشبینی و دلشادی نیاز داریم اما خوشبینی بیش از اندازه، ما را از واقعیتهای زندگی دور خواهد کرد و «شیدایی» را در ما شکل میدهد و در مقابل زمانیکه احساس بدبینی و درماندگی میکنیم، هیجانرفتار ما بیانگر «افسردگی» است و نسبت به انتظارهای خود و هرآنچه که پیرامون خود میبینیم، بیعلاقه و غمگین میشویم. در افسردگی همانند یک «سرماخوردگی روانی»، انرژی آزاد فروکش کردهاست. اما در شیدایی، افراد بسیار تلقینپذیر میشوند، پیشنهادهای دیگران را بهراحتی میپذیرند و با سادهدلی رفتار میکنند. فردی که در حالت شیدایی است،
مانیا به دلیل دارو (مانند فنیل پروپانول امین) یا تومورهای مغزی نیز به وجود میآید، ولی اغلب به عنوان قسمتی از اختلال دوقطبی شناخته میشود. در این بیماری حملات دورهای مانیا و افسردگی دیده میشود.
از مطالب زیر هم دیدن بفرمایید ::