یکی از عوامل اصلی امراض و حمله های قلبی، وجود کلسترول بالا در خون انسان
است. چای سبز علاوه بر ویتامینهای A و C خود، باعث کاهش کلسترول در خون نیز
می شود که این موضوع خطر حمله قلبی و امراضی از این دست را پایین می آورد.
همچنین مصرف چای سبز می تواند از بروز بیماریهای قلبی عروقی جلوگیری کند.
مصرف روزانه پنج فنجان چای سبز یا بیشتر می تواند تا 61 درصد از بروز
بیماریهای قلبی بکاهد. وجود رادیکالهای آزاد در سرخرگ می تواند منجر به
بروز بیماریهای قلبی عروقی شود. در حالی‌که کاتچین موجود در چای سبز قادر
است از پوشش درونی سرخرگ در برابر رادیکالهای آزاد محافظت کرده و به این
وسیله از بروز بیماریهای قلبی جلوگیری کند. در ژاپن با وجود اینکه استعمال
سیگار بسیار رایج و معمول است اما کمترین آمار بیماریهای قلبی در آنها
گزارش شده است. عده ای دلیل این کاهش را مصرف زیاد چای سبز می دانند.
همچنین از آنجاییکه چای سبز موجب کاهش کلسترول بد خون (LDL)، تری‌گلیسیرید و
فیبرینوژن (پروتیینی در خون که در شکلگیری لخته خون نقش دارد) می شود، به
این وسیله قادر است از بروز آرترواسکلروز (سخت شدن سرخرگها) پیشگیری کند.
با مصرف چای سبز کلسترول خون به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. به این
ترتیب می توان با نوشیدن چای سبز میزان کلسترول خون که یکی از شاخصهای مهم
ابتلا به بیماریهای قلبی است را کاهش داد. پژوهشگران معتقدند حتی پس از
سکته قلبی نیز نوشیدن چای سبز باعث ترمیم سلولهای آسیب دیده رگها و قلب می
شود و روند ترمیم سلولها را تسریع می کند. نوشیدن روزانه حداقل سه فنجان
چای سبز به بیماران قلبی توصیه می شود.نکته دیگر این است که معمولا بعد از
حمله قلبی پروتیینهایی در بدن تولید می شود که مرگ سلولی را به همراه دارد،
درحالی که کاتچین موجود در چای سبز فعالیت این پروتیین را متوقف کرده و به
این وسیله سکته های مغزی و قلبی را به حداقل رسانده و سرعت بهبود را
افزایش می دهد. یکی از عناصر فعال در چای سبز به اندازه آسپرین از تجمع
پلاکتهای خونی جلوگیری می کند که این امر گردش خون را بهبود می بخشد.