بیماران دیابتی زمانی که انسولین بیش از اندازه و قند اندکی در خون شان باشد، در معرض تشنج و بیهوشی قرار می گیرند. افت قند خون بعد از فعالیت بدنی شدید، حذف وعده غذایی یا تزریق بیش از اندازه انسولین بروز می کند. اگر دچار افت قند خون هستید و احساس سرگیجه و حالت تهوع می کنید ممکن است که دچار حمله تشنجی شوید. مصرف فوری قند می تواند به تثبیت قند خون و جلوگیری از تشنج و غش کمک کند.
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های آمریکا(CDC) اعلام کرده است که بین مصرف برخی داروهای ضدافسردگی (زیبان و ولبوترین) و تشنج در بیمارانی که تحت درمان اختلالات خلق و خوی هستند ارتباط وجود دارد. حتی برخی از داروهای ضد درد (اولترام یا ترامادول) و پنی سیلین هایی (متی سیلین و اوگزاسیلین) که برای درمان عفونت های پوستی، عفونت های مجاری ادراری، عفونت گوش و مجاری تنفسی استفاده می شوند نیز احتمال بروز تشنج را افزایش می دهند.
بدون شک می دانید که استرس تاثیر منفی روی سلامت ذهنی و جسمی دارد. اما متخصصان اعلام کرده اند که استرس می تواند فعالیت الکتریکی مغز را به خطر انداخته و باعث بروز حملات تشنجی از نوع صرع شود. در واقع نتایج بررسی ها نشان می دهد که استرس مزمن ناشی از تروماتیسم (آسیب و جراحت) نیز می تواند باعث ایجاد گیجی، کرختی و تشنج شده و در حدود 20 درصد بیماران به اشتباه صرع تشخیص داده شود.
زیاده روی در مصرف الکل و قرار داشتن طولانی مدت در معرض ترکیبات آن می تواند باعث اختلال در مغز و اعتیادی غیرقابل کنترل به الکل شود. در این صورت ترک ناگهانی الکل می تواند بسیار خطرناک باشد. در واقع بررسی محققان نشان می دهد که ترک ناگهانی الکل بعد از یک دوره طولانی مدت اعتیاد به آن باعث بروز اضطراب، تشنج، حملات و حتی مرگ در طی 48 ساعت می شود.